Na scenę wszedł profesor Piotr Płoszajski i zapadła cisza. Przerywały ją tylko co jakiś czas pojawiające się westchnienia „łał”, oklaski i śmiech. To była naprawdę dobra prezentacja.
I zrobiłam z niej kilka notatek, chcecie spisać? 🙂
Innowacja to rebelia, to podważanie statusu quo, to eksperymentowanie i sprawdzanie „a co będzie jeśli zrobię to inaczej”. Tak wszystko się zaczęło, a później było tylko lepiej. Najbardziej oczarowało mnie to, że Profesor nie odwołał się do „starych i dobrych” przykładów Amazona, Jobsa czy Netflixa. Pokazał nam innowacje jak na innowatora przystało, z zupełnie innej perspektywy.
Rok 1870, Edgar Degas maluje obraz „Dżokeje przed wyścigiem”, łamiąc wszystkie reguły kompozycji i, na tamte czasy, serwując prawdziwy skandal. Stworzył coś, co celowo nie było przyjemne. I nawet dziś coś w tym obrazie uwiera. Nie wiem jak Wy, ale mnie się wydaje, że może chodzić o ten słup.
A Miles Davis, Janis Joplin, Andy Warhol? Wszyscy zrobili coś inaczej, podważyli istniejące zasady i stworzyli nową jakość. Na początku (a może nawet do dziś) przez niektórych odbierani byli jako ludzie szaleni, zaburzający zasady i niedoskonali. A jednak.
Dobrze też sobie przypomnieć, że dzisiejsza oczywistość i codzienność kiedyś była skandalem. Niezniszczalny przykład dżinsów, plastikowych zegarków ze Szwajcarii (ale jak to!) czy sprzedaży z katalogów (kto będzie chciał kupić rzecz w ciemno, bez jej dotknięcia czy zobaczenia na żywo).
Inspirujących slajdów w tej prezentacji było wiele, ale jeden szczególnie zapadł mi w pamięć. Mówił o tym, że nowa szansa jest największa, kiedy zobaczymy ją jako pierwsi, ale wtedy najmniej o niej wiemy. Czas pozwala na lesze zrozumienie sytuacji, wiec szanse znikają tym bardziej, im bardziej je rozumiemy. Jedynym rozwiązaniem jest przyzwolenie na niepewność. I zgoda na popełnianie błędów.
Kiedy w głowie kotłowało mi się jeszcze spotkanie z Profesorem, dzień później Elon Musk pokazał swoją cyberfurę. Oglądam jego prezentację a w myślach wybrzmiewał mi głos Profesora – Wielkie idee mają wiele wspólnego ze złymi. Obie na początku wyglądają idiotycznie (bo co jak co, ale piękny to ten pojazd nie jest :)). Ale piękna jest odwaga, bezkompromisowość i niezłomność człowieka w podważaniu tego, co go otacza. Czy robi to dobrze czy źle – nie jest w tej chwili ważne. Ważne, że mówi „a mnie się to nie podoba, chcę zrobić inaczej”. I robi.
Wróćmy jeszcze na chwilę na scenę – kiedy już myślałam, że mogę zamykać notes, bo prezentacja zmierzała ku końcowi, dostałam kolejne cudowne zdanie, które będzie mi długo towarzyszyć:
Jeśli Wasza nowa, odważna, nowatorska strategia Was zachwyca, to przemyślcie ją ponownie. Jeśli zachwyca również Waszych współpracowników i znajomych, to poszukajcie czegoś nowego (bo jest już za późno).
Jakie mam podsumowanie na poniedziałek?
- Poszukujmy irracjonalnych myśli.
- Wykraczajmy poza znaczenia.
- Podważajmy zastane sytuacje.
Prezentacja miała miejsce na Innovation Inspiration Day I PARP Connect & Scale UP.
Profesor Piotr Płoszajski
Wykształcenie:
- Harvard University 1972-73
- Massachussetts Institute ot Technology 1973
- Zakład Prakseologii PAN, studia doktoranckie 1971-74
- Uniwersytet Łódzki 1967-71
W latach 1971-2008 pracownik naukowy PAN, 1987-1991 dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, a w latach 1993-1998 Dyrektor Generalny Polskiej Akademii Nauk.
Emerytowany Profesor SGH. 1994-2018, kierownik Katedry Teorii Zarządzania. 2005-2008, Prorektor d/s Współpracy z Zagranicą w 2005-2008. Założyciel Polsko-Japońskiego Centrum Zarządzania oraz Centrum Badań nad Odpowiedzialnym Biznesem w SGH. Wykładowca w szeregu programach Executive MBA w Polsce i zagranicą. Współtwórca i wykładowca tzw. Digital University w SGH.